آمبوبگ – آمبوبگ یکبار مصرف بزرگسالان

موارد مصرف کیسه آمبوبگ

• قبل از انتقال بیماران با مشکلات قلبی به بیمارستان و یا سایر بخش ها
• هنگام حبس تنفس در زمان احیای قلبی ریوی
• پیش از تهویه یا اکسیژن رسانی در طی تلاش برای دستیابی و حفظ مجاری هوایی مصنوعی
• بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی برای جراحی انتخابی قرار دارند نیز ممکن است به تهویه ماسک کیسه ای نیاز داشته باشند.
• ریکاوری بیمار در اتاق عمل

آمبوبگ: ماسک سوپاپ کیسه ای (BVM) که بعضاً به عنوان کیسه آمبو نیز شناخته می شود، ابزاری دستی است که برای انتقال تهویه فشار مثبت به بیمار با تنفس ناکافی یا ناکارآمد استفاده می شود. این محصول شامل یک کیسه خود متورم، شیر یک طرفه، ماسک و یک مخزن اکسیژن است. آمبوبگ درواقع کیسه ای ساخته شده از مواد پلاستیکی یا سیلیکونی است که پس از ریزش دستی، دوباره گسترش می یابد.

در تهویه BVM (کیسه ای که خود متورم می شود) کیسه احیاگر به یک دریچه غیر تنفسی و سپس به ماسک صورت متصل می شود که متناسب با بافت های نرم صورت طراحی شده است. انتهای مخالف کیسه به منبع اکسیژن (100٪ اکسیژن) و معمولاً یک کیسه مخزنی متصل می شود. ماسک به صورت دستی محکم در برابر صورت نگه داشته می شود و با فشار دادن کیسه، بیمار از طریق بینی و دهان تهویه می شود. در صورت عدم منع مصرف، از مکمل های مجاری هوایی مانند مجاری تنفسی نازوفارنکس و یا اوروفارنکس در حین تهویه BVM برای کمک به ایجاد مجاری تنفسی استفاده می شود. در صورت نیاز به کمک بیشتر برای اکسیژن رسانی بدون منع استفاده از آن، باید از دریچه های فشار بازدمی مثبت (PEEP) استفاده شود.

موارد مصرف آمبوبگ

از جمله موارد مصرف کیسه آمبوبگ می توان موارد زیر را نام برد:

• نارسایی تنفسی هایپرکاپنیک
• نارسایی تنفسی هیپوکسیک
• آپنه
• تغییر وضعیت روحی همراه با عدم توانایی در محافظت از راه هوایی
• در شرایط تروما و آسیب یا ضربه به قفسه سینه
• در شرایط عدم دسترسی به دستگاه اکسیژن
• قبل از انتقال بیماران با مشکلات قلبی به بیمارستان و یا سایر بخش ها
• هنگام حبس تنفس در زمان احیای قلبی ریوی
• زمانی که لوله گذاری داخل تراشه برای بیمار به دلیل ضربه به گردن و یا سایر دلایل، امکان پذیر نیست
• پیش از تهویه یا اکسیژن رسانی در طی تلاش برای دستیابی و حفظ مجاری هوایی مصنوعی (به عنوان مثال، لوله گذاری تراشه داخلی)
• بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی برای جراحی انتخابی قرار دارند نیز ممکن است به تهویه ماسک کیسه ای نیاز داشته باشند.
• ریکاوری بیمار در اتاق عمل

ویژگی های آمبوبگ

از جمله مزایای خرید آمبوبگ عبارت است از:

• دستگاه Bag-Valve-Mask (BVM) با دارا بودن دریچه یا Valve درجات ۲۰، ۴۰و ۶۰ سانتی متر آب تعبیه شده بر روی آن، به خوبی می تواند تهویه را انجام دهد. این دریچه در هنگام تهویه با ماسک باید بسته باشد و در زمان لوله گذاری تراشه باید باز باشد.
• در زمان استفاده از این احیاگر دستی باید حداقل میزان اکسیژن یعنی 10 لیتر به ورودی آن متصل باشد تا بیشترین میزان اکسیژن در دسترس بیمار قرار گیرد.
• جهت استفاده از این سیستم خود احیا تنفسی ابتدا سه انگشت (کوچک تا میانی) خود را زیر فک تحتانی بیمار به شکل حرف E انگلیسی قرار دهید و سپس انگشت شست و اشاره خود را به صورت حرف C انگلیسی بر روی ماسک قرار دهید تا به خوبی بر روی دهان و بینی بیمار فیکس گردد و از خروج یا نشت هوا جلوگیری کند.
• تعداد تنفس در شیر خواران و کودکان به کمک این Bag valve mask (اختصاری BVM) ۱۲ تا ۲۰ تنفس در دقیقه می باشد.
• تعداد تنفس در بزرگسالان به کمک این سیستم خود تورم تنفسی ۱۰ تا ۱۲ تنفس در دقیقه می باشد.
• از این ماسک و آمبوبگ می توان در آمبولانس ها، بخش های اورژانس و فوریت های پزشکی، اتاق عمل، بخش های بستری و … در مراکز درمانی استفاده نمود.
• قیمت بی ‌وی ‌ام نسبت به کاربرد بالایی که در نجات جان بیماران دارد، مناسب و مقرون به صرفه است.

روش استفاده از آمبوبگ به کمک تکنیک ماسک تک نفره

برای اطمینان از استفاده صحیح BVM باید مراحل زیر را که تحت عنوان تکنیک EC شناخته می شوند، برای نگهداشتن ماسک روی صورت بیمار، دنبال کنید:

1. برای جلوگیری از انسداد مجاری هوایی هنگام خوابیدن بیمار ممکن است یک راه هوایی دهانه حلق قرار داده شود.
2. امدادگر باید بالای سر بیمار باشد.
3. بین ماسک و صورت باید انطباق خوبی ایجاد شود.
4. انتهای نوک تیز ماسک باید بالای بینی باشد و انتهای خمیده آن درست زیر لب پایین قرار گیرد.
5. در حالی که انگشت شست و انگشت اشاره خود را در اطراف پایه اتصال ماسک قرار داده اید، با استفاده از یک دست ماسک را نگه دارید. (جهت راحتی بیشتر و تسهیل فرآیند بهتر است از دست غیر غالب خود برای گرفتن ماسک استفاده کنید)
6. اطمینان حاصل کنید که دست یا ماسک خود را روی چشم بیمار قرار نداده اید.
7. ابتدا قسمت بینی ماسک را روی بینی قرار دهید و سپس بدنه آن را تا روی دهان بیمار پایین بیاورید.
8. برای رسیدن به یک اتصال مناسب، باید پل بینی، دو برجستگی مالار و برجستگی آلوئولار فک پایین را بپوشانید.
9. اکنون انگشتان میانی خود را در زیر فک پایین بیمار قرار دهید و آن را به سمت بالا و داخل ماسک بکشید. (این مانور مشابه روش لیفتینگ سر شیب چانه است و بیشتر راه هوایی را باز می کند.)
10. در حالی که این کشش رو به بالا را روی فک پایین حفظ می کنید، ماسک را به سمت پایین بر روی صورت فشار دهید تا یک اتصال ماسک محکم ایجاد کنید. (اگر دست شما به اندازه کافی بزرگ است می توانید انگشت کوچک خود را پشت راموس فک پایین قرار دهید تا یک مانور رانش فک انجام دهید و راه هوایی بیشتر باز شود.)
11. مطمئن شوید که فقط قسمت های استخوانی فک پایین را به سمت بالا و زیر ماسک بکشید، زیرا فشار به بافت های نرم گردن یا زیر چانه ممکن است راه هوایی را مسدود کند.
12. پس از دستیابی به اتصال مناسب، از دست دیگر خود برای شروع تهویه استفاده کنید.
13. اطمینان حاصل کنید که بافت نرم اطراف گردن توسط انگشتان امدادگر فشرده نشده است.

نحوه جایگذاری از آمبوبگ به کمک تکنیک ماسک تک نفره

دقت کنید که روش دو نفره همانند روش یک نفره است و تنها تفاوت آن، این است که در تکنیک دو نفره، نجات دهنده دوم کیسه را فشار می دهد، در حالی که اولین نجات دهنده از ماسک را با هر دو دست کنترل می کند. چرا که این کار می تواند اتصال بهتر ماسک با دهان و بینی بیمار را ایجاد کند.

توجه کنید که در روش دو نفره، اپراتور باتجربه تر ماسک را کنترل می کند، چرا که حفظ اتصال مناسب ماسک دشوار تر است. درواقع اپراتور دوم در زمان مناسب پس از قرارگیری دقیق ماسک بر روی دهان و بینی بیمار (توسط اوپراتور اول)؛ کیسه را فشار می دهد.

روش کار آمبوبگ

نحوه اکسیژن رسانی به کمک آمبوبگ به این صورت است که با فشرده شدن کامل آمبو توسط فشار دست تکنسین یا پرستار، فشار مثبتی به داخل قفسه سینه و ریه بیمار وارد می شود و اکسیژن ذخیره شده در بگ به بیمار منتقل می شود. از سمت دیگر، اکسیژن از طریق دریچه مخصوص به شکل یک طرفه وارد بگ رزرو شده و آماده انتقال می گردد.

همچنین پس از برداشتن دست از روی کیسه، آمبو با ویژگی یا خاصیت برگشت پذیری ای که دارد، مجددا از هوا پر شده و به حالت اولیه خود باز می گردد.

مراقبت های بعدی پس از تهویه به کمک ماسک کیسه ای یا آمبوبگ

• تهویه ماسک کیسه ای (BVM) را تا رسیدن به راه هوایی قطعی مصنوعی (مثلاً لوله تراشه) یا تهویه خود به خودی ادامه دهید (به عنوان مثال، به دنبال تجویز نالوکسان برای مصرف بیش از حد مواد افیونی)
• اگر بیمار هنگام انجام تهویه BVM با راه هوایی دهانه حلق، هوشیارتر شد و یا رفلکس گگ برگشت، راه هوایی دهانه حلق را خارج کرده و درمان را به طور مناسب ادامه دهید. (راه هوایی ناحیه حلق ممکن است بهتر تحمل شود)
• در صورت لزوم لوله گذاری تراشه، با استفاده از حداکثر FiO2 از طریق ماسک ضد تنفس برای مدت زمان 3 تا 5 دقیقه قبل از قرار دادن لوله، در صورت امکان بیمار را تهویه کنید. اگر این روش امکان پذیر نیست از آن جایی لوله گذاری باید بلافاصله ادامه یابد، بیمار را با دادن 5 تا 8 تنفس با استفاده از دریچه PEEP از قبل، اکسیژن رسانی کنید.

برای دیدن دیگر محصولات مرتبط به ماسک اکسیژن میتوانید به پیج اینستاگرام ما مراجعه فرمایید.