در حال نمایش 4 نتیجه

لوله تراشه کافدار زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که افراد به بیماری های ریوی مبتلا هستند و به صورت طبیعی نمی توانند نفس بکشند. در این صورت لوله های مورد نظر از طریق بینی و نای در مجرا های تنفسی این افراد قرار می گیرد تا اکسیژن با غلظت بالا را به شش ها برساند.

این لوله ها در خارج از بدن به دستگاه اکسیژن ساز یا کیسه های هوایی متصل هستند تا از این طریق اکسیژن و گازهای مورد نیاز افراد  مانند گاز هلیم، سیتریک اسید یا گازهای بیهوشی مانند دسفلوران، ایزوفلوران و غیره را تامین کنند. در واقع بدون این دستگاه ها امکان تولید اکسیژن با غلظت بالا وجود ندارد.

در برخی از موارد که افراد نیاز به بیهوشی دارند و از شرایط طبیعی برای دریافت اکسیژن برخوردار نیستند، این لوله ها در نای و مجراهای تنفسی آن ها قرار می گیرد تا خطری در حین بیهوشی برای بیمار ایجاد نشود و سطح اکسیژن دریافتی او در حد متعادلی قرار گیرد.

 برای آشنایی بیشتر با این تجهیزات پزشکی در ادامه این مقاله مطالب مفیدی را تهیه کرده ایم تا از این طریق به افزایش آگاهی شما در این زمینه کمک کنیم.

لوله تراشه کافدار چه کارایی دارد؟

این لوله ها از جمله تجهیزات بسیار ساده و پرکاربرد جراحی هستند که وظیفه ای مهم بر عهده دارند. با قرار گرفتن این محصول انعطاف پذیر در داخل نای و مجاری تنفسی افراد، اکسیژن مورد نیاز برای افرادی که به نوعی دچار تنگی نفس یا بیماری های شدید ریوی هستند، تامین می شود. هدف از تولید این نوع از تجهیزات، تبادل گازها و اکسیژن مورد نیاز به ریه ها و باز نگه داشتن راه های هوایی و تنفسی در افراد است.

یکی دیگر از اهداف ساخت این لوله ها، ورود داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی نفرین، لیدوکائین و غیره به داخل بدن است. به همین دلیل در شرایط اورژانسی و بیهوشی وجود این نوع از محصولات بسیار ضروری است. در زمان بیهوشی نیز به منظور جلوگیری از ورود ترشحات دهان و حلق به داخل ریه ها، این لوله ها کاربرد بسیاری دارند و از آسپراسیون و بسیاری از خطرات دیگر جلوگیری می کنند.

افرادی که دچار خونریزی های بسیار شدید در مری، روده و معده می شوند، جراحان از لوله تراشه کافدار استفاده می کنند تا از ورود خونریزی به داخل مجاری هوایی جلوگیری کنند.

یکی دیگر از کارایی های این نوع از تجهیزات بعد از عمل عنوان می شود. در واقع زمانی که افراد تحت بیهوشی قرار می گیرند، سطح اکسیژن خون آنها کاهش چشمگیری پیدا خواهد کرد. به همین دلیل تا مدت کوتاهی بعد از عمل ممکن است از تراشه کافدار برای تامین اکسیژن مورد نیاز این افراد استفاده شود.

در صورتی که نیاز به استفاده از آرام بخش های بسیار قوی باشد، این لوله ها در نای قرار می گیرند تا تنفس افراد با مشکلی مواجه نگردد.

لوله تراشه کافدار چه ویژگی هایی دارد؟

این لوله ها به گونه ای ساخته می شوند که از مقاومت و دوام بالایی برخوردار هستند و به راحتی در داخل نای قرار می گیرند. برای جلوگیری از رسیدن آسیب به این نواحی، لوله ها با استفاده از مواد و متریال پلی وینیل کلراید، سیلیکون، کائوچو و استیل ضد زنگ ساخته می شوند.

این مواد انعطاف پذیری بالایی دارند و در زمان ورود به نای به بافت های اطراف آن آسیبی وارد نمی کنند. همچنین امکان ایجاد هر گونه واکنشی در بدن بدین طریق کاهش پیدا خواهد کرد.

لوله تراشه کافدار زمانی که در داخل نای قرار می گیرد، توسط پمپ ها و کیسه های هوایی که در خارج از بدن وجود دارد، باد می شود و بدین وسیله از گرفتگی مجراهای تنفسی جلوگیری می کند.

قطر لوله های کافدار از 2 تا 10.5 میلیمتر متغیر است. با توجه به جنسیت و سن و سال هر فرد و وزن او، جراح از قطر متفاوتی از این لوله ها استفاده می کند. به عنوان نمونه برای نوزادان به دلیل داشتن مجراهای تنفسی کوچک تر باید از لوله هایی با قطر 3 تا 3.5 میلیمتر استفاده شود.

لوله تراشه کافدار اسپیرال

این لوله های تراشه کافدار به صورت فنردار و بدون آن تولید می شوند که لوله های تراشه فنردار از مقاومت و دوام بالاتری برخوردار هستند. با داشتن طراحی منحنی شکل، این لوله ها به راحتی در داخل نای و مجرای تنفسی قرار می گیرند و به صورت موقت اکسیژن مورد نیاز را به ریه ها می رسانند.

چه خطراتی در زمان قرار گیری لوله تراشه کافدار ممکن است ایجاد شود؟

با توجه به نوع جراحی و مشکلی که افراد با آن درگیر هستند، ممکن است عوارض و خطرات زیر ایجاد شود.

  • ایجاد خونریزی در نای
  • قرار گرفتن لوله تراشه در مری که سبب کمبود اکسیژن بدن شده و ممکن است آسیب مغزی، ایست قلبی یا مرگ را به همراه داشته باشد.
  • سوزش موقت حلق در زمان خارج کردن لوله مورد نظر
  • آسیب دیدگی دهان، حلق، غده تیروئید، زبان، دندان ها، حنجره، مری و بسیاری از مشکلات موقتی مربوط به دهان و حلق
  • ایجاد عفونت در دهان و مجاری تنفسی
  • پنوموتوراکس یا از بین رفتن ریه در صورتی که لوله تراشه کافدار تنها در یک ریه قرار گیرد و تهویه آن را ایجاد کند. در این صورت ریه دیگر در اثر عدم رسیدن اکسیژن کافی دچار ریزش می شود.
  • آسپیراسیون یا برگشت مایعات و ترشحات گوارشی به مجاری تنفسی

در برخی از مواقع این عوارض ممکن است به مدت طولانی تری در بدن باقی بمانند که به صورت زیر عنوان می شوند.

  • Tracheoesophageal fistula
  • فلج یا کوفتگی عصب صوتی
  • تراکئومالاسی
  • باریک شدن نای
  • آسیب های نخاعی

لازم به ذکر است که در بیشتر مواقع عوارض موقتی بوده و با در نظر گرفتن نکات بهداشتی و مراقبت های ویژه این عوارض در کمترین زمان ممکن از بین می روند. در صورتی که لوله تراشه کافدار توسط پزشک بیهوشی متخصص در نای افراد قرار داده شود، امکان ایجاد این عوارض به حداقل خواهد رسید. بنابراین نگرانی در مورد این عوارض وجود ندارد.

لوله تراشه کافدار نمونه ای از لوله های تولید شده در صنعت پزشکی است که به منظور رساندن اکسیژن با غلظت بالا برای افرادی که دچار مشکلات تنفسی هستند، استفاده می شود. این لوله ها در خارج از بدن به کیسه هوایی متصل هستند که با باد کردن آنها راه هوایی این افراد باز خواهد شد و اکسیژن مورد نیاز از این طریق به ریه ها وارد می شود.