مانیتور علایم حیاتی که به آن مانیتورینگ فیزیولوژیک هم می گویند، علائم حیاتی بیمار را به طور مستمر نمایش می دهد یعنی اطلاعات مربوط به علائم حیاتی بیمار را جمع آوری کرده، آنها را بر روی صفحه نمایش ظاهر میسازد و در شرایط نامطلوب بیمار، هشدارهای لازم را به تیم پزشکی میدهد.
به طور کلی میتوان گفت که مانیتورینگ مجموعهای است از سیستم هایی که برای کنترل علائم حیاتی بیمار در یک جا جمع شده است و لذا سیستم جدیدی برای شناسایی به حساب نمیآید.
بیمارانی که در حالت نا متعادل (un stable) به بیمارستان مراجعه میکنند، بیماران بستری در بخشهای CCUو ICU و بیمارانی که تحت اعمال جراحی با ریسک بالا قرار می گیرند از جمله مواردی هستند که به استفاده از این دستگاه نیازمندند .
مانیتور بیمار ، پارامترهای بسیاری را از بیمار با استفاده از روشهای مختلف ثبت میکند.
این پارامترها شامل:
- ECG
- IBP
- NIBP
- دمای بدن (درجه سیلسیوس)
- (۲SpOدرصد)
- برون ده قلبی (لیتر بر دقیقه)
- نرخ ضربان قلبی (ضربان بر دقیقه BPM)
- نرخ تنفس (ضربان بر دقیقه BPM )
- میزان گازهای تنفسی (درصد یا بخشی از فشار بر حسب میلی متر جیوه)
- EEG
- میزان گازهای خونی
- فشار خون (mmHg)
یـکی از نکات مهم در انتخاب مانیتور برای مراکز درمانی و بیمارستانی، توجه به بخش های مراقبتهای ویـــژه و ســـایــر بـخــشهــای بــا حساسیت بالاست.
یک مانیتور اتاق عمل باید پارامترهای اصلی نظیر ECG، IBP، NIBP، ۲SpO، دمای بدن، برون ده قلبی و ۲ETCO را نمایش دهد. نکته مهم دیگر، استفاده از سیستم آشکارساز آریتمیها است که قابلیت نمایش وآلارم داشته تا در شرایط حساس پرسنل درمانی را آگاه کند.