مراقبت از زخم جراحی یکی از مهمترین کارهایی است که باید توسط پرستاران صورت گیرد. از جمله مراقبت های ضروری از زخم، تخلیه جراحی است که از طریق تجهیزات پزشکی مناسبی مانند درن انجام می شود. احتمال اینکه بعد از جراحی مایعات یا عفونت ها در محل مورد نظر تجمع پیدا کنند، بسیار زیاد است. این امر نیز به دلیل جدا شدن پوست از بافت های بدن صورت می گیرد که از این طریق بعد از جراحی در برخی از مواقع ممکن است تجمع مایعات مشاهده شود.

 برای جلوگیری از ایجاد عفونت از تجهیزاتی که دارای دستگاه مکش است؛ استفاده می کنند. این دستگاه ها برای جمع آوری مایعات و درمان عفونت مانند آبسه، مناسب هستند. تخلیه جراحی مایعات را به بیرون و خارج از بدن هدایت می کند و از این طریق بهبودی بعد از عمل را سریع تر خواهد کرد.

در این مقاله اطلاعات مفید و جامعی را در مورد انواع درن در اختیار شما قرار می دهیم تا آشنایی نسبی با این ابزار و تجهیزات پیشرفته پزشکی پیدا کنید.

درن چیست؟

تخلیه جراحی از طریق لوله پلاستیکی بسیار نرم و انعطاف پذیری صورت می‌گیرد که به دستگاه تخلیه ای مانند ساکشن متصل است. از آنجایی که زخم ها به شدت تحت تأثیر عفونت قرار دارند، نیاز است تا روکش‌های دستگاه به طور مرتب و هر روز عوض شود تا هیچ گونه آلودگی به داخل زخم نفوذ نکند.

 توجه به نوع زخم و محل جراحی ممکن است این لوله های تخلیه عفونت و مایعات از یک تا سه هفته در محل مورد نظر باقی بمانند تا بهبودی زخم حاصل شود. زمانی که تخلیه ۳۰ میلی لیتر یا کمتر از این مقدار باشد، تنها دو روز کافی است تا این عملیات پزشکی انجام شود. بعد از دو روز پزشک یا پرستار را در جریان قرار داده تا لوله ها را از محل جراحی خارج کنند.

با در نظر گرفتن وضعیت بیمار و نوع عمل، تخلیه ممکن است در حین جراحی و بعد از آن به صورت سرپایی انجام شود. هنگامی که تخلیه بعد از عمل صورت گیرد، پزشکان از رادیولوژی و اشعه ایکس یا دستگاه اسکن دیگری به منظور یافتن محل دقیق تخلیه استفاده می کنند.

هدف استفاده از درن چیست؟

همان طور که ذکر شد این تجهیزات پزشکی به منظور تخلیه مایعات و عفونت از بدن مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه این مقاله هدف های دیگر را مورد بررسی قرار می دهیم.

  • به منظور جلوگیری از تجمع مایعات شامل: خون، چرک و مایعات آلوده
  • برای جلوگیری از تجمع هوا یا گازهای ایجاد شده در اثر جراحی
  • برای شناسایی مایعات به عنوان نمونه شناسایی زمان نشت آناستوموتیک

تخلیه جراحی در چه کاربری هایی مورد استفاده قرار می گیرد؟

با توجه به اینکه انواع متفاوتی از درن وجود دارد، در کاربری های متفاوتی از آنها استفاده می شود که در ادامه به آنها می پردازیم.

  • جراحی پلاستیک به خصوص جراحی فلپ قلبی
  • جراحی مربوط به سینه
  • انجام ارتوپدی
  • تخلیه قفسه سینه
  • تخلیه کیست آلوده
  • جراحی مربوط به لوزالمعده
  • جراحی صفراوی
  • استفاده به عنوان لوله های ادراری
  • جراحی تیروئید
  • جراحی مغز و اعصاب
  • لوله‌های نازوگاستریک

و در بسیاری از جراحی های دیگر از این لوله های تخلیه به منظور خروج ترشحات، تخلیه چرک و عفونت، جلوگیری از خونریزی مجاری هوایی، کاهش فشار داخل جمجمه، کاهش خطرات ناشی از فشار عضلانی و تامپوناد و موارد دیگر استفاده می شود.

انواع تخلیه جراحی

از آنجایی که بافت اندام های بدن با یکدیگر متفاوت است، به همین منظور انواع درن تولید می شوند که هر کدام از آنها در نواحی متفاوتی از بدن و بعد از جراحی یا در حین آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر تخلیه به نوع جراحی، تشخیص پزشک یا جراح و محل عمل بستگی دارد. با توجه به مشکل مورد نظر، ممکن است از یک یا چند مورد از انواع تخلیه برای خروج مایعات، گاز یا عفونت استفاده شود. در ادامه انواع تخلیه را مورد بررسی قرار می دهیم.

تخلیه باز یا بسته

تخته باز با استفاده از لوله های لاستیکی یا پلاستیکی صورت می‌گیرد که از این طریق مایعات را روی پد گاز یا داخل یک کیسه استوما تخلیه می کنند. به همین دلیل احتمال افزایش خطر عفونت در تخلیه باز وجود دارد.

در تخلیه بسته، لوله های تخلیه درون کیسه یا بطری قرار دارند که از این طریق آلودگی ها به درون محفظه‌ای جمع آوری خواهد شد. بیشتر در تخلیه قفسه سینه، شکم و ارتوپدی از این نوع درن استفاده می‌شود تا خطر عفونت کاهش پیدا کند.

 فعال یا منفعل

زهکشی های فعال تحت مکش قرار دارند از این طریق فشار کم یا زیاد را حفظ می کنند. در این نوع تخلیه از فشار مصنوعی برای خروج مایعات، گاز و عفونت از داخل زخم استفاده می شود. در واقع مایعات درون مخزن جمع می شوند و از این طریق به کاهش عفونت در بدن می انجامند.

در تخلیه منفعل از لوله های لاتکس، پلی پروپیلن و لاستیک برای تخلیه استفاده می شود. در واقع هیچ گونه دستگاه تخلیه و مکشی در این روش وجود ندارد. زیرا جنس این لوله ها به گونه ای است که در اثر مکش دچار پارگی خواهند شد.

به همین دلیل سیستم آن به گونه ای است که از طریق مویرگی، گرانش یا نوسانات شیب فشار ناشی از حرکت بدن کار می کنند. استفاده از این روش در بسیاری از مواقع توصیه نمی شود. زیرا خطر پارگی زخم را افزایش می دهند.

 سیلیکون یا لاستیک

 زهکشی از طریق سیلیکون دارای حداقل واکنش با بافت جراحی شده است و نسبتاً تأثیر جانبی ایجاد نمی کند.

در تخلیه لاستیک ممکن است که واکنش شدید بافتی صورت گیرد. هر کدام از این دسته بندی ها در موارد متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرند.

خروج درن از بدن چگونه است؟

 زمانی که تخلیه بافت های جراحی صورت گرفت، برای جلوگیری از ایجاد عفونت های بیشتر باید این لوله ها را از بدن خارج کرد. خروج این لوله ها از بدن از طریق یک برش جراحی کوچک یا در برخی از مواقع برش های بزرگتری انجام می گیرد. سرانجام برش ها توسط بخیه به یکدیگر متصل خواهند شد.

درن نوعی از تجهیزات پزشکی است که برای خروج مایعات، عفونت ها، خون و گازهایی که بعد از عمل در بدن ایجاد می شود، کاربرد دارد. با توجه به نوع جراحی، درن در انواع متفاوتی تولید و مورد استفاده قرار می گیرد.