سوند فوگارتی
نقش سوند فوگارتی در درمان آمبولی

نقش سوند فوگارتی در درمان آمبولی

  • پنجاه و یک مورد آمبولی شریانی موجود در اندام در 41 بیمار از نظر مدیریت محافظه کارانه و مدیریت جراحی یک بار با استفاده از سوند فوگارتی و یک بار بدون استفاده از آن مورد بحث قرار گرفته است.
  • مدیریت محافظه کارانه در آمبولی بخش بالایی نتیجه ی مطلوبی ارائه داد . به نظر میرسد در آمبولی بخش پایینی اما جایگاه مطلوبی برای این نوع مدیریت نباشد .
  • از 16 بیمار در هفت مورد آمبولکتومی بیمار تحت عمل جراحی بدون استفاده از سوند فوگارتی ناموفق بود. فقط یک نفر از 19 بیمار تحت این درمان ، نتیجه ی ناموفقی ارائه داد .
  • پنج نفر از 7 بیمار با نتیجه ناموفق در بیمارستان فوت کردند.

 

قبل از معرفی کاتتر مگنومتری که توسط فوگارتی در سال 1963 توصیف شده بود (Fogarty، Cranley، Krause، Strasser و Hafner، 1963)، احتمالا “انسداد شریان مغزی” یک فرایند زمان گیر و خسته کننده بود که همیشه موفق نبود.

در موارد مطلوب آمبولی میتواند همراه با لخته خون تکثیری از طریق یک آرتریتوتومی تنها با استفاده از ابزارهای مختلف خارج شود .

در شرایطی که وضعیت چندان موفقیت آمیز نیست چندین آرتریتوئید ممکن است با رطوبت برگشتی به منظور بازسازی شستشوی شریانی. نیاز باشد .

این جایگزین درمان محافظه کارانه با هپارین بود، اما حتی اگر بیمار از قطع عضو فرار کند ، ممکن است نتواند از ایسکمی اندام جان سالم به در برد .

هدف از اين مقاله تعيين اين است كه استفاده از سوند کاتتري فوگارتي، نتايج درمان جراحي آمبولي اندام را بهبود می بخشد یا خیر .

بیماران

یادداشت ها از همه بیماران مبتلا به ایسکمی اندام تحتانی در نتیجه آمبولی شریانی در بیمارستان کالج دانشگاه از 1960 تا 1968 مورد بررسی قرار گرفته است.

28 زن و 13 مرد با سن 30 تا 92 سال حضور داشتند. میانگین سن آنها 62 سال بود.

وجود یک منبع واضح که ممکن است باعث ایجاد آمبولیس شود قبل از اینکه بیمار در مجموعه قرار گیرد ضروری بود.

سن و جنسیت و منبع آمبولی بیماران و نیز میزان موفقیت جراحی آنان  ثبت گردیده است .

منظور از آمبلاکتومی موفق ، موردی است که اندام فرد بیمار را از هر گونه علائم ایسکیمی مانند درد یا لرزش متناوب عاری نشان دهد.

همه ی بیماران نباید ، نبض های پشت پارا پس از جراحی بازسازی کنند ، اما اگر با این کار آن ها در گروه جراحی های موفقیت آمیز قرار میگیرند زین باب باید زیر سطح ثبت شده ی قبل از عمل باید این نبض ها ترمیم گردد .

بنابراین در مورد انسداد آئورت یا ایلایک، پالس فمورال باید بعد از عمل قابل لمس باشد، در حالی که در مورد آمبولیسم فمورال، قبل از قرار دادن بیمار در رده موفقیت آمیز، باید یک پالس پاپلیت ایجاد شود.

از دست دادن اندام، شکستن بازگرداندن پالس ديستال بعدی، یا وجود درد بعد از عمل درد پايدار يا لرزش متناوب که قبل از عمل وجود نداشت، بيمار را در دسته ناموفق قرار میدهد .

هنگامی که درمان محافظه کارانه انجام شد، بیمار در رده موفقیت آمیز قرار نداشت.

زمانی که درمان محافظه کارانه انجام شود ، برای اینکه جراحی یک بیمار در گروه جراحی های موفق قرار بگیرد ، نیازی نیست بازسازی دیستال پالس انجام پذیرد .

درمان نگهدارنده

این نوع درمان  فقط برای آمبولی های پروگزیمال، فمورال و پاپیتیو انجام میشود.

علائم و زمان اولین معاینه ثبت شد و IOO mg. از هپارین به داخل وریدی داده شد.

معاینه منظم در فواصل ساعتی به منظور تعیین بهبود یا بدتر شدن جریان خون پوستی و فقدان قدرت لامسه  انجام شد .

اگر حساسیت بیشتر شود و یا حتی با وجود استفاده از داروهای ضد انعقادی بهبود نیابد ، جراحی انجام میشود .

شما دوستان عزیز می توانید نظرات خود را با کارشناسان تجهیزات پزشکی سدان در میان گذاشته و از مشاوره استفاده نمایید.