حقایق و تعاریفی از بخیه کشیدن

حقایق و تعاریفی از بخیه کشیدن

کشیدن بخیه همیشه جزو دردناک ترین اتفاقاتی است که باعث می شود همیشه مردم از آن بترسند.

در میان تمام روش های بستن یک زخم ، استفاده از بخیه متداول ترین روش است. روش های دیگر شامل استفاده از منگنه های پزشکی، چسب های مخصوص پوست و مواد چسبنده دیگر می شود.

کشیدن بخیه و یا وسایل دیگر چسباننده برای اکثر مردم ترس به همراه دارد. آشنایی بیشتر با روش های دوختن پوست و آگاه شدن از روش انجام و در نهایت جدا سازی آن از پوست، ترس و استرس را کاهش می دهد.

از بخیه برای بستن دهانه زخم و بریدگی بر روی پوست استفاده می شود. از بخیه می توان در تمام نقاط بدن، چه داخلی و چه خارجی، استفاده کرد. پزشکان با استفاده از بخیه های جداگانه پوست را دوخته و انتهای آن را گره می زنند.

خرید نخ جراحی

بخیه به پوست این اجازه را می دهد تا بصورت طبیعی خود را ترمیم کند، در غیر این صورت امکان ندارد پوست به هم بچسبد و ترمیم شود. از بخیه برای بستن انواع مختلفی از زخم استفاده می شود.

 برای زخم های ناشی از تصادف و یا پارگی از بخیه استفاده می شود و در عمل های جراحی، جراحان انتهای رگ های در حال خونریزی و محل جراحی را با بخیه می دوزند.

انواع نخ بخیه

نخ های بخیه به دو دسته اصلی تقسیم میشوند، قابل جذب و غیر قابل جذب.

نخ بخیه قابل جذب

نخ بخیه قابل جذب به سرعت داخل پانسمان ها خرد شده و طی تقریبا 60 روز استحکام خود را از دست می دهد. این نوع بخیه ها نیازی به کشیدن ندارند. از این نوع بخیه برای بستن سطح پوست و دیگر قسمت های خارجی که نیاز به بخیه دایمی ندارند، استفاده می شود.

نخ بخیه غیر قابل جذب

 در عوض نخ بخیه غیر قابل جذب استحکام خود را از 60 روز نیز بیشتر حفظ می کند. از این نوع بخیه برای بستن سطح پوست، زخم های خارجی و ترمیم رگ های خونی استفاده می شود.

 با توجه به محلی که بخیه در آن استفاده می شود، گاهی نیاز است که بخیه کشیده شود،مانند زمانی که زخم ترمیم شده است.

اصول بخیه زدن

بطور کلی اصول بخیه زدن بسیار ساده ست. نخ مورد استفاده برای بخیه به یک سوزن متصل است. زخم را با استفاده از آب استریل و آب اکسیژنه شست و شو می دهند. برای ضدعفونی کردن اطراف زخم نیز از بتادین استفاده می شود.

با استفاده از لیدوکائین موضع را بی حس کرده سپس با استفاده از نخ متصل به سوزن دو طرف زخم را بهم می دوزند تا پوست به حالت قبلی خود بازگردد.

 برای این کار احتمالا به چندین بخیه نیاز است. هنگامی که دهانه زخم دوخته می شود ژل آنتی بیوتیک بر روی آن پخش کرده و موضع را پانسمان می کنند.

 تمامی زخم هایی که بخیه خورده اند معمول جای زخم را باقی می گذارند اما معمولا جای آن بسیار کوچک است.

منگنه های جراحی

منگنه های جراحی برای بستن انواع مختلف زخم ها کاربرد دارند.منگنه از نظر سرعت عمل و کاهش درصد عفونت نسبت به بخیه برتری دارد. اما اگر از منگنه بدرستی استفاده نشود و یا دو طرف زخم با نظم کنار هم قرار نگیرد، جای زخم دایمی باقی میماند و باعث می شود زخم بدرستی ترمیم نشود. از منگنه معمولا بر روی جراحت پوست سر و یا بستن زخم های ناشی از جراحی استفاده می شود.

نوارهای بسته شونده پوست

نوارهای بسته شونده پوست، که به عنوان نوارهای چسبی نیز معروف هستند، امروزه بسیار پرطرفدار شده اند. این چسب ها مزیت های بسیاری دارند. درصد عفونت زخم در این نوار ها، نسبت به بخیه بسیار کم است. زمان چسباندن این نوار ها نیز بسیار کم است. و در اکثر افراد برای چسباندن این نوار ها بر روی زخم، نیازی به دارو بیهوشی و بی حس کننده نیست. اما این چسب ها مشکلات زیادی نیز دارند، برای مثال این چسب ها نمی توانند همانند بخیه لبه های زخم را با دقت کنار هم قرار بدهند. از این چسب نمی توان برای تمامی قسمت های بدن استفاده کرد برای مثال قسمت هایی از بدن که در طول روز ترشح دارند مانند زیرب غل،کف دست یا کف پا. اعضای بدنی که دارای مو هستند نیز مکان مناسبی برای این چسب ها نیستند.

عوامل چسبنده می توانند وسیله ای برای بستن زخم باشند. لبه های زخم را به این مواد آغشته می کنید و به هم می چسبانید تا زخم ترمیم شود. این چسب ها جدیدترین روش ترمیم زخم و مناسبترین جایگزین برای بخیه هستند، بخصوص برای کودکان. این چسب بطور خودکار بعد از 5 ال7 روز کنده می شود.

آماده سازی برای کشیدن بخیه

اگر شخصی بخیه دارد باید دستوراتی درباره نگهداری از بخیه و زخم و تاریخی برای بخیه کشیدن به او داده شود. نمونه ای از این دستورات را در قسمت ذیل مشاهده می کنید:

• در 24 ساعت اول زخم را کاملا تمیز و خشک نگه دارید.
• بعد از 48 ساعت اجازه استحمام دارید، اما آب را مستقیما روی زخم نریزید.
• پس از 48 ساعت می توانید پانسمان را بردارید، مگر اینکه زخم خونریزی و یا ترشح داشته باشد. اگر پانسمان روی زخم خیس شد، باید آن را با یک پانسمان خشک و تمیز جابه جا کنید.
• پس از تمیز کردن محل زخم، از پماد آنتی بیوتیک ( برای مثال پماد شرکت های نئوسپرین و یا پلیسپرین) استفاده شود.
• اگر بخیه پاره و یا شل شد، پزشک را در جریان بگذارید.
• اگر زمان بخیه کشیدن فرا رسید، برای این کار شخصی را بیابید که در این زمینه کاملا ماهر باشد.

زمان بخیه کشیدن برای هر قسمت از بدن متفاوت است. زمان های داده شده در قسمت زیر، زمان های معمولی برای این کار هستند، اما بطور با توجه به پزشکی که تحت نظر آن هستید، این زمان ها تغییر می کنند.

• صورت : 3 الی 5 روز
• پوست فرق سر : 7 الی 10 روز
• بدن : 7 الی 10 روز
• دست و پا : 10 الی 14 روز
• بند : 14 روز

ممکن است بخیه ها با یک بار رفتن نزد دکتر کشیده شوند و یا چندین روز طول بی انجام، این فرایند کاملا به زخم بستگی دارد.

کشیدن بخیه ها

با استفاده از مواد ضدعفونی کننده، زخم را از هرگونه خون خشک شده و یا اسکار پاکسازی می کنند. به کمک انبر های استریل دو سر بخیه را نگه داشته سپس با قیچی و یا چاقو جراحی بخیه را می برند. از انبر برای کشیدن و دور نگه داشتن نخ بخیه از پوست استفاده می کنند. این فرایند که کاملا بی درد است تا زمانی ادامه می یابد که تمامی بخیه از کشیده شود. هنگام بریدن نخ بخیه امکان دارد یک فشار یا کشیدگی کوچک احساس کنید. سپس دوباره روی زخم را تمیز می کنند. و سپس روی زخم را با نوار چسبی پوشانده تا زخم به ترمیم خود ادامه دهد.

جدا کردن منگنه از زخم

جدا کردن منگنه کار بسیار ساده و مشابه به بخیه کشیدن است.پزشکان از وسیله مخصوصی بنام جداکننده منگنه استفاده می کنند. پس از ضدعفونی کردن زخم، پزشک با استفاده از این دستگاه منگنه ها را جدا می کند.پزشک به دسته فشار وارد می کند و این فشار موجب خم شدن منگنه می شود، با خم شدن منگنه گوشه های آن صاف شده و به راحتی از پوست جدا می شود.منگنه دقیقا از همان جهتی که وارد پوست شده، از آن خارج می شود. بیمار ممکن است سوزش و یا کشیدگی بسیار کوچکی را احساس کند. این فرایند آنقدر ادامه میابد تا تمامی منگنه ها جدا شوند. پس از این کار زخم را دوباره ضدعفونی کرده و پانسمان چسبی روی آن قرار می دهند. این فرایند نیز کاملا بدون درد است.

کشیدن بخیه و طول درمان آن

مراقبت از زخم بعد از بخیه کشیدن دقیقا به اندازه قبل آن اهمیت دارد. از زخم به خوبی مراقبت کنید تا بدرستی ترمیم شود و جای آن باقی نماند.

• تا 5 روز باند چسبی را روی زخم نگه دارید سپس برای برداشتن آن به جای کندن آن را با آب گرم خیس کرده تا به آرامی از روی پوست جدا شود.
• زخم را همچنان خشک و تمیز نگه دارید. قدرت کشش پوست آرام آرام ترمیم می شود. بعد از فرایند بخیه کشیدن زخم 5 الی 10 درصد از قدرت کشش خود را باز می یابد به همین دلیل طی یک ماه بعد از آن باید از زخم مراقبت کرد.
• بافت آسیب دیده برای چند ماه به مراقبت در برابر اشعه های مضر فرابنفش خورشید نیز نیاز دارد. برای بخش های آسیب دیده استفاده از ضد آفتاب توصیه می شود.
• استفاده از ویتامین E نیز برای ترمیم بهتر زخم نیز توصیه می شود. اما زمانی باید از آن استفاده کرد که دهانه زخم کاملا بسته و ترمیم شده باشد.

چه مدت بعد از بخیه کشیدن باید به پزشک مراجعه کرد ؟

هنگام مشاهده هر یک از موارد زیر حتما به پزشک مراجعه کنید :

قرمزی، افزایش درد، کبودی، تب ، رگ های قرمزی که منبع آنها محل بخیه باشد ، خارج شدن چرک از محل زخم، باز شدن مجدد دهانه زخم و یا خون ریزی.

عوارض بخیه کشیدن

عفونت زخم :اگر علائم بخیه اعم از قرمزی، افزایش درد، تب و کبودی نمایان شدند، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

باز شدن مجدد زخم :اگر بخیه ها زودتر از موعد کشیده شوند و یا به محل زخم فشار زیادی وارد شود، دهانه زخم مجددا باز می شود. در این حالت پزشک می تواند آن قسمت را مجددا بخیه بزند و یا برای جلوگیری از عفونت بگذارد تا زخم خودش جوش بخورد.

باقی ماند شدید اثر زخم: تمامی زخم ها از خود اثر باقی می گذارند و چندین ماه طول می کشد تا جای آن کاملا ترمیم شده و به حالت عادی خود بازگردد. به هر حال اگر بخیه فورا کشیده نشود و برای مدت زمان طولانی روی زخم باقی بماند ، اثر آن روی پوست شدیدتر باقی می ماند. نتیجه این اثر زخم ممکن است شبیه به مسیر راه آهن شود.

تشکیل کلویید :کلویید یک توده بزرگ شبیه بافت زخمی است. این نوع جای زخم از زخم های معمولی بسیار بزرگتر و رنگ آن نیزاز پوست معمولی تیره تر است. تشکیل کلویید در ناحیه های مانند گوش، کمر، دست، آرنج و بخصوص سینه شایع است.

کلویید زمانی تشکیل می شود که بدن حین ترمیم شدن زخم بیش از حد واکنش نشان می دهد. کلویید در نژاد آمریکایی-آفریقایی و افرادی که قبلا سابقه کلویید داشتند بسیار شیوع دارد. افرادی که بدن آنها به تولید کلویید تمایل دارد باید زیر نظر پزشک باشند. با تزریق یک سری عوامل ضد التهابی، تولید کلویید کاهش می یابد.کلویید های بزرگ را می توان از پوست جدا کرد و برای ترمیم جای زخم آن از عمل پیوند استفاده کرد.

زخم های عظیم:این زخم های بزرگ می توانند در محدوده زخم اصلی باشند.این اتفاق معمولا در اطراف مفاصل رخ می دهد. این نوع زخم ها ابتدا در اندازه قابل توجهی به وجود میآیند اما پس از چندین ماه یا حتی سال کم کم کوچک تر می شوند. اما بالعکس کلویید هیچ گاه از بین نمی رود. در افرادی که از این نوع زخم ها دارند گاهی استفاده از یک پانسمان محکم کمک می کند به جلوگیری.

تصاویری از بخیه ها

تصویر اول : عکسی نزدیک از بخیه در ناحیه بند انگشت.

تصویر دوم: تصویری از زخم پای یک خانم 46 ساله است که پس از جراحی شریان ران پا توسط منگنه بخیه شده است. برای بستن زخم پس از جراحی از منگنه استفاده شده است.

تصویر سوم : تصویر نزدیک از منگنه کردن زخم جراحی بر روی پای چپ

تصویر چهارم : این مرد جوان پس از سقوط از پنجره طبقه 7 ام جراحت ها و زخم های زیادی برداشته است. این عکس یک هفته پس از سقوط از او گرفته شده است. زخم ابرو و گردن او توسط نوار های چسبی بسته شده اند.

تصویر نزدیک از از بسته شدن زخم با نوار های چسبی.