چگونه-تکنسین-پزشکی-شویم
چگونه یک تکنسین پزشکی شویم ؟

چگونه یک تکنسین پزشکی شویم ؟

تکنسین های پزشکی که به نامهای دانشمندان آزمایشگاه های بالینی و یا تکنسین های آزمایشگاهی بالینی نیز معروف هستند، در بیمارستان ها و آزمایشگاه های پزشکی مشغول به فعالیت هستند.

هنگامی که پزشک برای آزمایش عفونت، سرطان و دیگر مشکلات پزشکی از یک بیمار نمونه برداری می کند، انجام آن آزمایشات و اعلام نتیجه بر عهده تکنسین پزشکی است.

تکنسین های پزشکی معمولا با بیماران ارتباط مستقیم ندارند، اما در تشخیص بیماری آنها و سپس درمان آن نقش بسیار مهمی دارند.

برای تکنسین شدن می بایست دبیرستان را به پایان رساند، یا یک برنامه درست و معتبر رتبه بسیار بالایی گرفت و در نهایت گواهی و مدرک تحصیلی دریافت نمایید.

قسمت اول: ارزیابی مهارت ها، علاقه مندی و گزینه های شما

ویژگی های خود را فهرست کنید.

ویژگی های خود را فهرست کنید.

به عنوان یک تکنسین پزشکی شما باید بتوانید مشکلات را حل کنید و ویژگی های چند کارگی، دقیق و وسواسی بودن و سازمان یافته و منظم بودن را دارا باشید. شما باید به کوچکترین جزئیات توجه کنید و بتوانید به مواد ظریف و خطرناک رسیدگی کنید. شما قرار است یکی از مهمترین اعضای یک تیم پزشکی باشید.

  • از مهارت ها و ویژگی های خود یک فهرست درست کنید – چیزهایی که به نظر خودتان نقاط قوت شما هستند. به این فکر کنید که آیا این شغل مناسبی برای شماست.
به اهداف شغلی خود فکر کنید.

به اهداف شغلی خود فکر کنید.

از انتظاراتی که از شغل خود دارید یک فهرست درست کنید(حقوق، ساعت های کاری، پیشرفت های شغلی و …). مقداری زمان بگذارید و فکر کنید که آیا میخواهید به عنوان یک تکنسین پزشکی فعالیت کنید.

  • تکنسین پزشکی باید بتواند مستقل کار کند، گاهی اوقات حتی شب ها و آخر هفته ها. گاهی ممکن است به شدت تحت فشار باشید، بخصوص زمانی که جان و سلامت یک بیمار وابسته به نتایج آزمایش بسیار دقیق و سریع باشد.
با افراد متخصص در این زمینه صحبت کنید.

با افراد متخصص در این زمینه صحبت کنید.

با بخش استخدام و یا بخش منابع انسانی بیمارستان محل خود و یا آزمایشگاه پزشکی آن تماس بگیرید.

شرایط استخدام را از آنها بپرسید. میتوانید با افراد متخصص در این زمینه نیز صحبت کنید و درباره تحصیلات و مسیر شغلی آن ها سوال کنید.

  • به آنها بگویید که: من به این شغل علاقه مند هستم. امکانش هست که به من یک سری پیشنهاد بدید. و یا بپرسید که نیازمند چه رتبه و یا مدرکی هستید.
از مشاور مدرسه و یا همسالان خود مشاوره بگیرید.

از مشاور مدرسه و یا همسالان خود مشاوره بگیرید.

اگر کسی را در این زمینه می شناسید با آنها صحبت کنید و از او بپرسید که در چه برنامه ای شرکت کرده و آیا از آن راضی بوده است و چه چیزهایی برای پذیرش لازم بوده است. شما می توانید به کمک مشاور مدرسه خود نیز برنامه مناسب را پیدا کنید.

یک سری برنامه مناسب را پیدا کنید واز طریق سایت و یا مصاحبه با مسئولان آن تحقیق کنید که برای پذیرش در آنها چه چیزهایی لازم است.

دیپلم خود را بگیرید. 

دیپلم خود را بگیرید.

اگر قصد دارید تکنسین پزشکی شوید ، از دبیرستان خود را با شرکت در کلاس های شیمی و زیست آماده کنید.

کار کردن با کامپیوتر را یاد بگیرید زیرا بسیاری از کارها در آزمایشگاه توسط تجهیزات خودکار و کامپیوتری انجام می شود.

مهارت در ریاضی بخصوص در آمار بسیار مهم است، پس تا جایی که می توانید ریاضی تمرین کنید.

قسمت دوم: انتخاب مسیر آموزشی

انتخاب مسیر آموزشی

یک برنامه معتبر پیدا کنید. یک برنامه ای پیدا کنید که از نظر سازمان اعتبار دهی ملی برای علوم آزمایشگاهی بالینی کاملا معتبر باشد.

به وب سایت naacls.org مراجعه کنید و گزینه student را انتخاب کنید، و بعد روی دکمه program کلیک کنید. با توجه به ایالت، کشور و نوع برنامه ای که می خواهید جست و جو کنید. در منوی کشویی  program گزینه تکنسین ازمایشگاه بالینی را انتخاب کنید و با توجه به موقعیت خود جست و جو کنید.

  • برنامه ای را پیدا کنید که طبق علاقه تان باشد تا بتوانید خود را با شرایط پذیرش آن وفق دهید. اگر امکانش هست خود دا از دبیرستان آماده کنید.
اگر میخواهید آهسته پیش بروید، مدرک کارشناسی ارشد خود را بگیرید.

اگر میخواهید آهسته پیش بروید، مدرک کارشناسی ارشد خود را بگیرید.

یک مدرک 4 ساله برای تکنسین پزشکی شدن کافی است اما یک مدرک کارشناسی ارشد 2 ساله یک پیشرفت بسیار خوبی است. در یک برنامه معتبر شرکت کنید و تمامی الزامات آن را انجام دهید.

اکثر برنامه های چهار ساله انتقال اعتبار از مدرک کارشناسی ارشد را میپذیرند. با مسئولان دانشگاه مورد نظر صحبت کنید تا از جزئیات آن آگاه شوید.

مدرک کارشناسی 4 ساله خود را بگیرید.

مدرک کارشناسی 4 ساله خود را بگیرید.

داشتن مدرک کارشناسی باعث می شود که شما در آینده موقعیت های شغلی بیشتر و حقوق بالاتری داشته باشید، در بعضی از مشاغل داشتن این مدرک الزامیست. در فناوری پزشکی و یا علوم آزمایشگاهی بالینی مهارت پیدا کنید. شما  به عنوان یک تکنسین پزشکی در آینده در کلاس های شیمی، علم خون، باکتری شناسی و دیگر علوم شرکت خواهید کرد و آزمایشگاه هایی برای نمونه گیری، ارزیابی نتایج آزمایش و کار کردن با ابزار آزمایشگاهی خواهید داشت.

  • برای شرکت در برخی از برنامه ها، گذراندن یک دوره کارآموزی و یا تمرین برای بدست آوردن تجربه در دنیای واقعی الزامیست. دوره ها و الزامات با توجه به برنامه شما متغیر است.

قسمت سوم : انتظارت خود را بالا ببرید و استخدام شوید

گرفتن درجات بالا را در نظر بگیرید.

گرفتن درجات بالا را در نظر بگیرید.

اگر می خواهید مدیر آزمایشگاه شوید باید مدرک فارق التحصیلی خود را بگیرید. داشتن مدرک کارشناسی ارشد در زمینه فناوری پزشکی، علوم آزمایشگاه بالینی، تحقیقات پزشکی و یا در هر زمینه مرتبط با این ها باعث می شود که شما موقعیت های شغلی پیشرفته تری و در آینده نیز حقوق بالاتری داشته باشید.

نیازهای خود را مجددا فهرست کنید.

نیازهای خود را مجددا فهرست کنید.

حال که دوره ی مدرسه و تحصیل شما به اتمام رسیده است، اهداف شغلی خود را مجددا یادداشت کنید.

دوباره درباره حقوق، ساعات کاری، پیشرفت های کاری، موقعیت مکانی آن و چیز های دیگری که برایتان اهمیت دارد تفکر کنید.

امکان دارد که از اولین باری که این مسیر شغلی را انتخاب کرده اید فکر و اهداف شما تغییر کرده باشد.

  • تصمیم بگیرید که آیا نیاز های شما محکم و سخت است و یا قابل انعطاف، تا محدوده جست و جو شما محدودتر شود. برای مثال، ” من آخر هفته ها کار نمکینم،” یاو “من حقوقی بالای $xx,xx می خواهم، اما امکان دارد موقعیتی را با حقوق کمتر قبول کنم.”
با رابط های خود کارهایتان را چک کنید.

با رابط های خود کارهایتان را چک کنید.

اگر در بیمارستان، آزمایشگاه و یا مطب دکتری دوره کارآموزی گذرانده اید، بررسی کنید که آیا نیرو استخدام می کنند یا خیر.

بسیاری از افراد در محلی که تحصیل میکرده اند استخدام می شوند پس سعی کنید که دانش آموز خوبی باشید.

شغل پیدا کنید.

شغل پیدا کنید.

اگر افراد متخصصی را میشناسید که در زمینه مورد نظر شما درحال جذب نیرو هستند از آن ها پرس و جو کنید و شغلی را برای خود پیدا کنید.

به سایت هایی که رزومه تشکیل می دهند سر بزنید مانند وب سایت com. به وب سایت بیمارستان یا آزمایشگاه محله خود بروید و به دنبال موقعیت های شغلی در آن باشید.

  • قبل از همه چیز رزومه خود را آماده کنید. برای هر جا که میخواهید درخواست دهید یک جلد جداگانه بنویسید.

قسمت چهارم :پیشرفت در شغلتان

به عنوان یک تکنسین پزشکی گواهی و مجوز گرفتن را در نظر بگیرید.

به عنوان یک تکنسین پزشکی گواهی و مجوز گرفتن را در نظر بگیرید.

گواهی داشتن به کارفرمایان احتمالی این اطمینان را میدهد که شما لایق و دارای صلاحیت هستید،برای بسیاری از کارفرمایان ترجیح میدهند که تکنسینشان دارای گواهی و مدرک باشد و گاهی اوقات نیز این موضوع الزامیست. الزامات یک گواهی و مجوز با توجه به سازمان و ایالت متغیر است، اما بطور کلی شما باید شهریه ای را پرداخت کنید و یک آزمون را بگذرانید. به سایت ascp.org سر بزنید تا با یک سری الزامات خاص در انجمن آسیب شناسی بالینی آمریکا آشنا شوید.

  • سازمان هایی که برای تکنسین های پزشکی گواهی صادر می کنند شامل انجمن آسیب شناسی بالینی آمریکا، تکنولوژیست های پزشکی آمریکایی، آژانس اعتبار ملی کارکنان آزمایشگاه و انجمن بیوآنتیستی های آمریکا می شود.
  • از سال 2011 ایالت هایی که گواهی را الزامی میدانند عبارتند از: کالیفرنیا، فلوریدا، جورجیا، هاوایی، لویزیانا، منتانا، نوادا، داکوتا شمالی، جزیره رود، ویرجینیا غربی و نیو یرک. پرتو ریکو نیز داشتن مجوز را برای تکنسین های پزشکی الزامی می داند.
فرصت های تحصیلی آینده را دنبال کنید.

فرصت های تحصیلی آینده را دنبال کنید.

با پیشرفت فن آوری، شما باید کار کردن با ابزار جدید و برنامه های کامپیوتری را بیاموزید. بسیاری از گواهی های نیز مستلزم این هستند که شما ساعات تحصیلی خود را پر کنید تا گواهی برای شما صادر شود. شما میتوانید به کمک سازمان های بزرگ اطلاعات کافی برای موقعیت های ادامه تحصیل بدست آورید.

اگر مایل هستید  به عنوان یک تکنسین پزشکی برای خود یک تخصص برگزینید.

اگر مایل هستید  به عنوان یک تکنسین پزشکی برای خود یک تخصص برگزینید.

با این وجود که اکثر تکنسین های پزشکی وارد تخصص نمی شوند، اما ممکن است شما به یک کار خاص علاقه مند شوید. در یک آزمایشگاه کوچک، یک تکنسین آزمایش های مختلفی انجام میدهد اما در یک آزمایشگاه بزرگ، هر تکنسین با توجه به تخصص او مشغول به انجام یک نوع آزمایش می شود.

  • برای مثال، تخصص یک حجامت گر در نمونه گیری خون است، و بافت شناسان نیز وظیفه برش و رنگ‌آمیزی نمونه ها را دارند تا دیگر متخصصان آن ها را بررسی کنند.