شستشوی زخم : انتخاب محلول، فرآیند، مراحل شستشو

شستشوی زخم جریان ثابت یک محلول در سراسر سطح یک زخم باز برای تامین رطوبت، پاک کردن پسماندهای عمیق تر و کمک به معاینه ی بصری است. محلول شستشو باید پسماندهای سلولی و عوامل بیماری زای سطح موجود در ترشحات یا باقیمانده ی محصولات مراقبتی موضعی مالیده شده روی زخم را از بین ببرد. در مقایسه با استحمام و پاک کردن سطح زخم، شستشوی زخم به عنوان موثرترین روش سازگار برای تمیز کردن زخم مطرح می شود.

خرید پانسمان کامفیل

بهبود طبیعی زخم، با ۳ فاز وابسته به هم مشخص می شود: فازالتهابی، فاز تکثیر یا فیبروبلاست و فاز تغییر شکل. در بهبود طبیعی زخم،میکروارگانیسم های عفونی، پسماندهای خارجی و بافت های مرده از طریق واکنش های سلولی و عروقی در مقابل زخم، در طول فاز التهابی پاک می شوند. اگرچه، ضعف در واکنشهای التهابی بدن می توانند باعث کمبودهایی در توانایی آن برای غلبه بر میکروارگانیسم های موجود در سطح شود. این امر می تواند منجر به رگ زایی دیرتر و تشکیل بافت گرانوله شده علاوه بر عفونت شود. میکروارگانیسم های آلاینده ممکن استتولید کلاژن را مختل کنند، متالوپروتئین ماتریس را تغییر دهند و منجر به کمبود اکسیژن و نتروفیل بازدارنده و فعالیت میکروفاژ شوند.

همراه با دبریدمان، شستشوی زخم مرحله ای حیاتی در تسهیل پیشرفت از فاز التهابی به فاز تکثیر در بهبود زخم با زدودن پسماندها که می توانند مانع  فرآیند بهبود زخم شوند، است. در صورتی که شستشوی زخم به درستی انجام شود، می تواند به بهبود زخم از لایه های داخلی بافت به لایه های خارجی سطح پوست کمک کند. به علاوه می تواند از بهبود نابالغ سطح زخم به دلیلورم چرکی یا اثر عفونی جلوگیری کند. هدف شستشو، پاک کردن زخم همراه با جلوگیری از آسیب به بستر زخم و به حداقل رساندن خطر انتقال باکتری ها به بستر زخم است.

ملاحظات کلیدی- انتخاب یک محلول شستشو

انتخاب محلول مناسب در شستشوی زخم دارای اهمیت بسیاری است.محلول های مناسب برای استفاده ی موضعی شامل پاک کننده های موضعی، آنتی بیوتیک ها،ضد قارچ ها، داروهای ضد عفونی کننده و داروهای بی حسی هستند. به طور ایده آل،شوینده ی زخم باید ایزوتونیک، غیر هموتلیک، غیر سمی، شفاف، با قابلیت استریل شدن آسان و ارزان قیمت باشد. متاسفانه، همچین محلولی تاکنون تولید نشده است. به طور کلی تحقیقات اخیر، استفاده از سرم شستشوی معمولی را تشویق می کنند. بسیاری از مواد ضدعفونی کننده و آنتی بیوتیک ها مورد استفاده قرار گرفته اند اما ماده ی افزودنی ایده آل هنوز مورد بحث است. سیتوتوکسیسسیته (یاخته آزاری) محلول باید حتما مورد توجه قرار گیرد. به خصوص، محلول های ضد عفونی کننده، مانند پوویدون آیدون،کلروهگزیدین و پروکسید هیدروژن، ممکن است برای بافت سمی بوده و بر بهبود زخم تاثیر منفی بگذارند.

سرم شستشوی معمولی

سرم شستشوی معمولی محلولی ایزوتونیک و رایج ترین محلول برای شستشوی زخم به خاطر بی خطر بودن (کم ترین میزان سمی بودن) و فاکتورهای فیزیولوژیکی است. یکی از معایب آن این است که نمی تواند زخم های نکروتیک و کثیف را به اندازه ی محلول های دیگر تمیز کند. نرخ های مشابه ای برای عفونت زخم در مورد آب آشامیدنی از شیر، در مقایسه با سرم شستشو در بزرگسالان و کودکان گزارش شده است. توجه به تاریخ باز شدن یک سرم شستشو خیلی مهم است زیرا ممکن است ۲۴ ساعت بعد از باز کردن سرم باکتری ها شروع به رشد در آن کنند.  

آب استریل

آب استریل که از طریق تقطیر آماده می شود، غیر قابل گرم کردن بوده و حاوی هیچ گونه ماده ی ضد میکروبی و ضد باکتری یا بافر اضافه شده ای نیست. این آب معمولا برای شستشو مورد استفاده قرار می گیرد علی الخصوص در کشورهای در حال توسعه، زیرا جایگزینی ارزان قیمت برای سرم شستشوی ایزوتونیک است. آب استریلهای پوتونیک است و ممکن است باعث همولیز شدن شود و توسط بافت ها در حین عمل جراحی به آسانی جذب شود. بنابراین، استفاده از آن در همچون شرایطی توصیه نمی شود. در صورتی که مقدار بیش از اندازه ای از این آب مورد استفاده قرار گیرد ممکن است باعث سمی بودن شود.

آب آشامیدنی

آب آشامیدنی زمانی که سرم شستشو یا آب استریل در دسترس نیست پیشنهاد می شود. کاربرد آن به خصوص در محیط های حاد مناسب است. در واقع، تعداد کمی از مطالعات نشان داده اند که آب آشامیدنی در کاهش تعداد باکتری ها به اندازه ی سرم شستشو موثر است.

پاک کننده های تجاری

پاک کننده های تجاری به طور فزاینده ای برای شستشوی زخم به کار گرفته می شوند. شستشوی پاک کننده برای از بین بردن، ترجیحا کشتن باکتری ها استفاده می شود و نتایج رضایت بخشی در مدل های حیوانی زخم های پیچیده ی اسکلتی عضلانی آلوده داشته است. به دلیل محتویات سورفکتانت در پاک کننده ها، نیروی کم تری برای از بین بردن باکتری ها و پسماندهای سلولی لازم است. بنابراین این شوینده ها برای زخم هایی با پسماندهای سلولی چسبناک یا زخم های نکروتیک و کثیف بهترین است.اسپری های ماشه ای می توانند به هدایت موثرتر و بی خطرتر پاک کننده کمک کنند. پاک کننده ها معمولا حاوی نگهدارنده هایی برای رشد آرام تر باکتری ها، قارچ ها و ماندگاری بیشتر محصول هستند.

پوویدون آیدون (بتادین)

پوویدون آیدون محلولی ضد میکروبی با طیفی وسیع، موثر درمقابل انواع مختلفی از پاتوژن ها شامل اورئوس استافیلو است. اگرچه، نرخ های مشابه عفونت در زخم در بزرگسالان و کودکان در شستشو با سرم شستشو در مقابل پوویدون آیدون ۱٪ گزارش شده اند. یکی از معایب آن سمیت سلولی آن برای سلول های سالم و بافت های گرانوله شده است. این محلول زخم را خشک و بی رنگ می کند. به علاوه ممکن است پوست اطراف زخم را هم تحریک کند.

پروکسید هیدروژن

یک محلول پروکسید هیدروژن ۳٪ یک ماده ی ضد عفونی کننده ی رایج است. اگرچه، تعداد کمی از تحقیقات روی اثر آن بر بهبود زخم و به عنوان ماده ی ضدعفونی کننده و کاربرد آن همچنان بحث برانگیز هستند. در حالی که بعضی از مطالعات نشان داده اند که پروکسید هیدروژن برای سلول های سالم و بافت های گرانوله شده دارای سمیت سلولی است، مطالعات دیگر بر روی انسان ها و حیوانات هیچ اثر منفی بر بهبود زخم نشان ندادند. مطالعات مختلف به علاوه نشان دادند که پروکسید هیدروژن در کاهش تعداد باکتری ها موثر هستند. انجمن پزشکی امریکا به طور خلاصه بیان می کند که عملکرد پاک کنندگی پروکسید هیدروژن ممکن است به عنوان یک عامل شیمیایی برای کمک به برداشتن پسماندها و بافت های نکروتیک از سطح زخم در صورت استفاده با قدرت کامل،عمل کند. در صورت استفاده، شستشو با سرم شستشوی معمولی بعد از استفاده با قدرت کامل از پروکسید هیدروژن توصیه می شود. استفاده از پروکسید هیدروژن در زخم های دارای اعصاب سینوسی پیشنهاد نمی شود.

سدیم هیپوکلریت

سدیم هیپوکلریت (محلول داکین) از گذشته در زخم های فشار با بافت مرده برای کنترل عفونت به کار می رفته است. سدیم هیپوکلریت برای اثر کشندگی باکتریایی در مقابل بیشتر ارگانیسم هایی که معمولا در زخم های باز یافت می شوند،شناخته شده است. معمولا این محلول برای رشدهای زیاد سرطانی برای کنترل باکتری ها وبه حداقل رساندن بو استفاده می شود. اگرچه، این محلول برای سلامت سلول ها و بافتهای گرانوله شده مضر است و استفاده از آن برای دوره های بیش تر از ۷ تا ۱۰ روزه توصیه نمی شود.

ملاحظات کلیدی – انتخاب روش انتقال محلول به زخم

تکنیک ایده آل شستشو و فشار لازم برای نتیجه ی بهینه هنوز در ادبیات پزشکی تعیین نشده است. تجهیزات مورد استفاده برای شستشو شامل سرنگ های بدنه، سرنگ های پیستونی، محفظه ی فشار، همزن چرخش آب، اسپری شلنگ آب، مایع شستشو در ظرف پلاستیکی با یک نازل یا سر بطری برای ریختن محلول و شستشوی ضربانی (از قبیل شستشوی دهانه، شستشوی مکانیکی، شستشوی ضربانی، شستشوی مکانیکی، شستشوی با فشار بالا) هستند.

شستشوی مداوم، جریان بی وقفه ی شوینده به سطح زخم است.شستشوی ضربانی، انتقال مداوم یا بی وقفه ی یک ماده ی شستشو، که معمولا با تعداد ضربان ها در هر ثانیه اندازه گیری می شود، است. شستشوی ضربانی برقی سیستم شستشوی زخمی است که از یک سیستم پمپ برقی برای انتقال مقدار زیاد محلول شستشو تحت فشار مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج ضربانی در مقایسه با فشار مداوم مشابه به نظر میرسند.

مزایای محفظه های فشرده در مقایسه با روش های قدیمی شستشو شامل سرعت، سادگی و صرفه ی اقتصادی هستند. آمپول های منعطف و محفظه های فشرده به علاوه به شخص اجازه می دهد که زخم ها را بدون وجود خطر جراحت های مربوط به سوزن شستشو دهد. معایب، شامل قابلیت اطمینان محفظه و دشواری ها برای گرم کردن محتویات به دمای مطلوب است.

ملاحظات کلیدی – انتخاب فشار کافی

به نظر می رسد که میزان فشار استفاده شده در شستشوی زخم فاکتوری تعیین کننده در شستشوی موفق زخم باشد، اما تعداد کمی تحقیقات تایید شده در مورد فشار بهینه برای شستشو وجود دارد. فشار بالا معمولا برای توصیف شستشوی زخمهای حاد استفاده می شود. اگرچه، پارامتر های فشار در این تعریف خیلی متغیر بوده اند. در این مقاله، بنا بر تعریف کالج جراحان امریکا، شستشوی فشار بالا، معمولا با استفاده از سوزن و سرنگ انجام می شود، و ۳۵ تا ۷۰ پوند بر هر اینچ مربع است. و شستشوی فشار پایین ۱ تا ۱۵ پوند بر اینچ مربع است.

مطالعات اصلی نشان دادند که شستشوی فواره ای ضربانی فشار بالا (۷۰ psi) در کاهش تعداد باکتری ها و از بین بردن بافت های مرده و ذرات خارجی در مقابل سرنگ و سیستم های فشار پایین دیگر موثرتر است. اگرچه، مشخص شده است که روش شستشوی فشار بالا، علی الخصوص در زخم های مزمن، به بافت های گرانوله شده و پوشاننده آسیب رسانده و یا باعث ناراحتی بیمار می شوند. به علاوه در تمامی زخم ها،فشار بالا ممکن است باکتری های را به فضاهای عمیق تر منتقل کرده و باعث افزایش خطر عفونت، مخصوصا در مناطق با عروق زیاد مانند صورت و پوست سر شود.

عوارض شستشو با فشار بالا در عمل های جراحی سخت روی مفصل و استخوان شامل وارد شدن آسیب مرئی به استخوان، تولید باکتری در مغز استخوان، تاخیر در بهبود شکستگی با شستشوی محل شکستگی هستند. با شستشوی فشار بالا، احتمال انتقال آلودگی های سطح به بافت های مخاطی نیز وجود دارد.

رهنمودهای آژانس اصلی برای تحقیقات و سیاست های مراقبت های درمانی (AHCPR) بر اساس مطالعات مختلف، فشارهای موثر و بی خطر برای شستشوی زخم را به اندازه ی ۴ تا ۱۵ پوند بر اینچ مربع توصیف می کند. فشارهای بالاتر از ۱۵ پوند بر اینچ مربع ممکن است باعث آسیب به زخم و انتقال باکتری ها به داخل زخم شوند. این نویسندگان، استفاده از سرنگ پیستونی با نوک ۱۸ درجه ای یا ۱۹ درجه ای را برای شستشو پیشنهاد می کنند. یک سرنگ با یک سوزن ۱۹ درجه ای معمولا فشار خروجی بین ۱۱تا ۳۱ پوند بر اینچ مربع وارد می کند. اگرچه، فشار آخر که به زخم وارد می شود میتواند به اندازه ی ۸ پوند بر اینچ مربع کاهش یابد.

مطالعات نشان می دهند که فشارهای بین ۸ تا ۱۲ پوند بر اینچ مربع برای غلبه بر فشارهای چسبنده ای باکتری ها کافی هستند. اگرچه، کنترل ثابت نگهداشتن فشار مداوم بر روی بستر زخم برای مدت های مدیدی چالش برانگیز بوده است. آونزو همکارانش با انجام یک مطالعه ی کنترل شده بر روی حیوانات به این نتیجه رسیدند که استفاده از وسیله ی فشار پایین و سرم شستشو برای شستشوی زخم، بهترین انتخاب برای تمیز نگه داشتن زخم از باکتری ها بیشتر از ۴۸ ساعت است. شستشوی اولیه و ثانویه (۳ساعت و ۱۲ ساعت) در یک مدل زخم آلوده نیز نتیجه ی خوبی در از بین بردن باکتری ها نشان داده است.

اگرچه شواهد اخیر مزایای بیشتری در مورد شستشوی با فشار پایین را نشان می دهند، اما مشخص شده است که فشار کم تر از ۴ پوند بر اینچ مربع برای پاک کردن پسماندها و عوامل بیماری زا از سطح زخم کافی نیست. فشارهای تولید شده توسط سوزن و سرنگ به اندازه ی ۱۳ پوند بر اینچ مربع در کاهش التهاب و عفونت در مقایسه با سرنگ با لب موثرتر بوده اند. فشار دادن دستی محفظه های سوراخ شده ی محلول شستشو برای فشار شستشو کافی نیست. به طور کلی، غسل دادن زخم بدون ساکشن در تمیز کردن زخم های آلوده موثر نیست و ممکن است تعداد باکتری های زخم را افزایش دهد.

به اختصار می توان گفت که مزایای فشار بالا در کاهش تعداد باکتری ها، کثیفی و پسماندهای بافت در زخم های خیلی آلوده ممکن است به خطر آسیب به بافت بی ارزد. در زخم های نسبتا تمیز، آسیب بالقوه به بافت ناشی از شستشوی با فشار بالا ممکن است مزایای آن را تحت شعاع قرار دهد.

ملاحظات کلیدی – استفاده از مقدار کافی محلول

مقدار بیشتر، تا حد معینی به تمیز کردن بهتر زخم کمک می کند اما در مورد مقدار بهینه در شستشوی زخم هنوز مطالعات کافی انجام نشده است. به طور متداول، مقدار ۵۰ تا ۱۰۰ میلی لیتر بر سانتی متر از طول بریدگی یا بر سانتی مترمربع از زخم در ادبیات گزارش شده اند. 

مقدار محلول شستشو باید با توجه به ویژگی های زخم و درجه ی آلودگی آن تعیین شود. برای زخم های آلوده تر، زخم ها باید تا زمانی که تمامی پسماندهای مرئی از بین روند شسته شود. مقدار زیاد آب آشامیدنی یا سرم شستشو باید برای شستشو و پاک کردن سوختگی های ناشی از مواد شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند.

ملاحظات کلیدی – احتیاط های لازم و محافظت در برابر ترشحات

شستشو مخصوصا با فشار بالا می تواند ترشح کرده و باکتری هارا به افراد و محیط اطراف پخش نماید. استفاده از محافظ پلاستیکی در انتهای سرنگ شستشو این خطر را کاهش می دهد. در صورت نیاز، استفاده از محافظ صورت، ماسک، و محافظ لباس توصیه می شود. محل های IV و نواحی باز دیگر باید از ترشحات محافظت شوند. آثار

بیشتر زخم ها باید در ابتدا و در هر بار عوض کردن پانسمان شستشو داده شوند. تمامی سطوح زخم باید شستشو شوند، که ممکن است برای تماس با زخم به فلاپ ها و لبه های باز کننده ی زخم احتیاج داشته باشند. زخم ها باید به محض معاینه ی مجدد شسته شوند.

احتیاط های لازم و موارد منع استفاده

شستشوی ضربانی نباید روی رگ های خونی، عصب ها، تاندون ها یا استخوان های رو باز انجام شوند.  

شستشوی ضربانی نباید در صورت خون ریزی زیاد و فعال انجام شود ( اقدامات پیشگیرانه برای بیماران تحت درمان با داروی ضد انعقاد خون).

شستشو با روش نامناسب ممکن است به بستر زخم آسیب برساند. بیماران با اختلالات حسی نمی توانند بازخوردی دقیق که برای راهنمایی پزشکان در صورت استفاده از روش نامناسب لازم است را فراهم کنند.

هیدرودبریدمان

هیدرودبریمان کاربرد هماهنگ یک محلول شستشو همزمان با دبریدمان است. مخصوصا در صورت وجود ترشح التهابی زیاد، پوست دلمه شده یا بافت مرده،هیدرودبریمان ممکن است در تمیز کردن و دبریدمان مکانیکی مثمر ثمر باشد. هم روش هایبا فشار بالا و هم با فشار پایین هیدرودبریمان برای بهینه سازی تاثیر دبریمان، کاهش بار زیستی، و مدیریت ترشحات التهابی – تمامی قسمت های جدایی ناپذیر آماده کردن بستر زخم- مورد استفاده قرار گرفته اند.

کاربرد رو به رشد هیدرودبریمان با فشار پایین با درمان زخم فشار منفی (NPWT) همراه است. بعضی از روش های درمان زخم فشار منفی (NPWT) به تکنولوژیی مجهز هستند که ریزش تدریجی اتوماتیک محلول های موضعی را برای انتقال و پاک شدن از محل زخم در طول درمان زخم فشار منفی (NPWT) میسر می سازد. این تکنولوژی برای بیمارانی که از تخلیه با کمک وکیوم و دریافت موضعی محلول های درمان زخم و آویزان بودن بالای بستر زخم منتفع میشوند، نشان داده شده است. درمان زخم فشار منفی (NPWT) می تواند با طیف وسیعی از محلول های مناسب برای استفاده های موضعی شامل شوینده ها، آنتی بیوتیکها، ضد قارچ ها، ضد عفونی کننده ها و داروهای بی حسی مورد استفاده قرار گیرد. ریزش تدریجی منظم محلول های موضعی در طول درمان زخم فشار منفی می تواند به تمیز کردن زخم، شستشو، درد و پاک کردن مواد عفونی کمک کند. تصویر زیر.

زخم هایی که درمان فشار منفی و ریزش تدریجی محلول دریافت می کنند.

تزریق تدریجی محلول ها با درمان زخم فشار منفی، غلظت مایع زخم را افزایش داده و تمیزی بیشتری از طریق پانسمان اسفنجی سلول باز مشبک و داخل محفظه را میسر می سازد. محلول ها به طور مداوم یا در فاصله های زمانی معین با استفاده از جاذبه ی زمین یا تلمبه های متناوب ، بسته به سیستم درمان زخم فشار منفی به زخم منتقل می شوند. زخم هایی با پسماندهای زیاد و آلودگی میکروبی در حین تعویض پانسمان درمان زخم فشار منفی، می توانند در صورت نیاز با فشارهای بیشتر شستشو داده شوند (مایعی که با ۸ تا ۱۲ پوند بر اینچ منتقل می شوند مانند استفاده از سرنگ ۳۵میلی لیتری و سوند آنژیو ۱۹ درجه ای).

اگرچه آنتی بیوتیک های موضعی معمولا برای جلوگیری و درمان عفونت ها استفاده می شوند، اما تحقیق کنترل شده ای که درمان مطلوب با آنتی بیوتیک موضعی را حمایت کند وجود ندارد. به علاوه، خطر مقاومت در برابر آنتی بیوتیک نگرانی مداومی در استفاده از آنتی بیوتیک موضعی است. اثر بخشی کلی آنتی بیوتیک های موضعی موضوع مباحثات داغی است که از حوزه ی این مقاله خارج است. نویسندگان کاربرد کوتاه مدت محلول های آنتی بیوتیک موضعی مناسب از قبیل وانکومایسین، باسیتراسین و محلولهای با پایه ی نقره (نیترات نقره) را همراه با درمان زخم فشار منفی در زخم هایی که نیازمند درمان ضد میکروبی هستند، حمایت می کنند. گزارش شده است که تمیز کردن مداوم با مایعات از تشکیل بیوفیلم که اجازه می دهد باکتری ها به سطح زخم بچسند جلوگیری می کند. شواهد نشان می دهند که این بیوفیلم ها با گذشت زمان در برابر درمان های ضد میکروبی مقاوم شده و آنتی بیوتیک های انتخابی ممکن است تا ۲۴ ساعت بعد از دبریدمان حاد بیشترین تاثیر را داشته باشند.

محلول هایی که محتوی پروکسید هیدروژن یا الکل هستند نباید در درمان زخم فشار منفی در فوم های سلول باز مورد استفاده قرار گیرند. همچنین با توجه به رهنمون های تولیدکننده، ریزش تدریجی مایعات به زخم های شکمی و سینه به دلیل خطر بالقوه ی تغییر دمای قسمت میانی بدن و ماندن مایع در زخم توصیه نمی شود. به علاوه،محلول های موضعی زخم نباید به وسیله ی مسیرهای کشف نشده یا تحلیل برنده به زخم هاوارد شود زیرا این محلول ها ممکن است به زخم های برنامه ریزی نشده وارد شوند.

هیدرودبریمان با فشار بالا، یا جراحی هیدرو، شستشو را با وسایل دبریدمان شدید ترکیب می کند. این روش برای نرم کردن و دبریمان مکانیکی بافتهای مرده، معمولا قبل از بازسازی به کار برده می شود. وسایل جراحی هیدرو، یک جریان فواره ای سرم شستشو به باریکی تیغ و سریع، که قادر به بریدن بافت ها، از میان روزنه ی جراحی به داخل محفظه ی تخلیه است و یک وکیوم موضعی ایجاد می کند، را ایجاد می کنند. باریکه ی سرم شستشو به موازات زخم نشانه گیری می شود تا مکانیسم برندگی روشی شدیدا انتخابی برای برش های موازی است. ساکشن به جراح اجازه می دهد که بافت های مورد نظر را نگه داشته و ببرد در حالی که پسماندها را از محل می مکد. در این روش،دبریدمان انتخابی بافت های آسیب دیده و مرده تسهیل می شود و بافت های پیرامونی وزنده حفظ می شوند.

مزایای ابزارهای جراحی با مایع شامل راحتی استفاده، دقت،سرعت و امنیت در تمیز کردن زخم هستند. بریدن نواحی حد فاصل، فاصله ی بافت ها، و ساختارهای صورت ممکن است با این روش بهبود یابند. جراحی با مایع هنگامی که بافتی که قرار است از بین برود از بافتی که باید باقی بماند نرم تر باشد بهترین گزینه است. برای مثال، برداشتن اسکارهای خشک در جراحات فشاری پوشیده شده با اسکار خشک موثر نیست. نتایج یک مطالعه، افزایشی قابل توجه در آلودگی باکتریایی هوا را بعد از دبریدمان با ابزار جراحی با مایعات نشان داد، احتیاط های لازم در این زمینه باید انجام شوند. مطالعات کنترل شده ی دیگر برای تحقیق در صرفه ی اقتصادی هیدرودبریمان با فشار بالا در درمان زخم لازم است.

اقدامات مقدماتی

بی حس کردن

در مواقع مقتضی بستر زخم باید قبل از شستشو بی حس شود.

پاک کردن زخم شامل زدودن هرگونه ماده ی شیمیایی خشک باید قبل از شستشو انجام شود.

تجهیزات

روش های بیشماری برای شستشوی زخم وجود دارند. تجهیزات لازم برای شستشوی با سرنگ در زیر آمده اند:

• کیسه ی زباله ی ضد آب
• پد محافظ لینن
• لگن استفراغ
• دستکش های استریل
• محافظ چشم
• گان در صورت مشخص شدن
• شستشو دهنده ی تجویز شده
• آب استریل یا محلول سرم شستشوی نرمال
• سوند پلاستیکی یا لاستیکی نرم
• مواد لازم برای مراقب از زخم
• ست پانسمان و شستشوی استریل
• شوینده ی تجاری زخم
• سرنگ پیستونی ۳۵ میلی لیتری با سوزن ۱۹ درجه یا سوند
• پاک کننده ی محافظ پوست

محلول شستشو و وسیله ی انتقال آن را در اتاق بیمار آماده کنید. استفاده از هر محلولی که بیشتر از ۲۴ ساعت از باز شدن آن می گذرد، توصیه نمی‌شود. یک کیسه ی زباله ی ضد آب در کنار تخت بیمار قرار دهید. بالای کیسه ی زباله راتا بزنید تا دستگیره ای ایجاد شود، تا دهانه ی وسیعی ایجاد شود و از برخورد وسایل یا دستکش ها با لبه ی کیسه جلوگیری شود.

استقرار بیمار

بیمار را به صورتی مستقر کنید که محلول از قسمت بالایی زخم به سمت پایین سرازیر شود. یک پد تخت ضد آب و لگن تمیز یا کیسه ی شستشو را در زیر ناحیه ای که قرار است شسته شود قرار دهید.

روش

روش در ادامه توصیف شده است:

• شرایط بیمار را ارزیابی نموده و هرگونه حساسیت علی الخصوص حساسیت به پویدون آیدون یا محلول ها یا داروهای موضعی دیگر را شناسایی کنید.
• زخم شامل مقدار و نوع تخلیه و اندازه و شرایط زخم و بافت های اطراف آن را ارزیابی کنید.
• شستشو باید با استفاده از روش کاملا ضد عفونی شده انجام شود.
• دست ها را بشویید. در صورت نیاز گان محافظ به تن کنید. دستکش های تمیز دست کنید.
• در صورت نیاز، پانسمان کثیف را برداشته و با دستکش دور بیندازید.

موارد زیر مخصوص روش سرنگ پیستونی است:

• سرنگ پر شده را درست بالای لبه ی بالایی زخم نگه داشته و مایع را به تدریج، به آرامی و مداوم به داخل زخم بریزید، تا سرنگ خالی شود. مطمئن شوید که محلول از قسمت تمیز زخم به قسمت آلوده ی آن جریان پیدا کند. برای از بین بردن پسماندها نیرویلازم را وارد کنید اما مراقب باشید مایع به اطراف ترشح نکند. محلول را به کیسه های زخم وارد نکنید. فرآیند شستشو را تا زمانی که مقدار محلول تجویز شده تمام شود و یا محلولی که از زخم بیرون می ریزد تمیز شود، ادامه دهید.
• تجهیزات یک بار مصرف شستشو را درآورده و داخل کیسه ی زباله بیندازید.
• ناحیه ی اطراف زخم را با سرم شستشوی معمولی تمیز کنید، پوست سالم را با پاک کننده ی محافظتی پوست پاک کنید. به آرامی لبه های زخم را خشک کنید مگر در صورتی که زخم باید با یک پانسمان خیس به خشک پوشیده شود (در این صورت فقط پوست اطراف را خشک کنید).
• بیمار باید طوری قرار بگیرد که تخلیه ی بعدی به لگن انجام شود.
• مطابق دستور پزشک زخم را پانسمان کنید.

بعد از عمل

مستندسازی

تاریخ و زمان شستشو، میزان و نوع مایع شوینده، ظاهر زخم،بافت دلمه یا ترشح، مقدار محلولی که باز گشته، مراقبت های پوستی انجام شده در اطراف زخم، پانسمان استفاده شده و تحمل بیمار در مقابل درمان را ثبت کنید.

عوارض

شستشوی زخم ممکن است باعث رفتن پوست و درد بیشتر شود.فشارهای بالای ۱۵ پوند بر اینچ ممکن است به زخم آسیب رسانده و باکتری ها را به داخل بافت منتقل کند.

نتیجه گیری

تقریبا تمامی زخم ها به دلیل ترشحات بیش از حد، ورم، مواد آلوده کننده و وجود واسطه های التهابی در خطر بهبود ناکامل هستند. زخم هایی که درمعرض خطر هستند پتانسیل لازم برای بروز عوارضی از قبیل عفونت، که ممکن است منجر به بهبود کند زخم، بستری بیشتر در بیمارستان و بستری های مجدد مکرر شود، را دارند.

به طور کلی فرض بر این است که زخم از آلودگی تا شکل گیری کلونی، هنگامی که باکتری های روی سطح زخم شروع به تکثیر می کنند و فعالیت متابولیک خود را افزایش می دهند، پیشرفت می کند. بیو بردن باکتریایی سنگین الزامات متابولیک را افزایش می دهد، محیط مناسب برای فاز التهابی را تحریک می کند و انتقال داخلی مونوسیت ها، میکروفاژها و لیکوسیت ها – که همگی بر بهبود زخم تاثیر منفی دارند- را تشویق می کند. به علاوه باکتری ها سیتوکین های مضر ترشح می کنند که می تواند منجر به انقباض عروق و کاهش جریان خون شود.

بنابراین، کنترل یا پیشگیری از عفونت برای تکمیل فرآیند طبیعی بهبود زخم ضروری است. بر این اساس، درمان کافی این زخم ها با کمک شستشوی درمان زخم فشار منفی می تواند نتایج بهتری برای بیمار فراهم آورد.

***جهت دریافت مشاوره، بررسی قیمت و خرید انواع پانسمان نوین زخم با کارشناسان تجهیزات پزشکی سدان در تماس باشید.